Green Kapital
Je Waal is groter
Vloeiender dan mijn ogen
Mijn ogen zijn dieper dan haar water
Je bomen beroven mijn ogen van hun groen
Je nacht slaapt en laat mij achter.
Zoals de seizoenen je veranderen
Verandert mijn blik naar jou
Wordt groot, ruimer
Je herfst is mijn verhaal
Je lente mijn optimisme.
Ik verhul met praatjes en gedichten
mijn oude wonden,
om ze verborgen te houden voor je mooie ogen
Raak me niet in mijn hart
Zodat ik niet uiteen val
En jij je schuldig achteraf voelt.
Laat de wind niet in je oor janken om mij,
alleen op verlaten straat
als een moeder die haar enige kind kwijt raakt
of een weeskind,
dat alleen op weg gaat naar de onbekendheid.
Vervloek mij niet als ik in stilte lijd
Denk aan mijn pijn
En aan je vloek als ik van boosheid in je gezicht bijt.
Wanneer het groen groeit,
omarmt de aarde zijn wortels
Verbreedt de droom zijn hemel
Verduurzaamt het hart zijn liefde
En Nijmegen wordt een werelds groen kapitaal
Zo groen en zacht als een net geboren liefde
En heeft een heel leven voor zich
Zoals een kind.
Amal Karam
Stadsdichter van Nijmegen
28-11-2017
Duurzaamheidscafé
